Efficiëntie planners hebben geen zin,…

Time management cursussen, efficiëncy hacks, one thing planners… Overzichten maken, schema’s in excel met een kwartaal, maand- en weekplanning. Lijstjes maken.

Het gaat allemaal niet werken.

…Tenzij je de onderliggende oorzaak van je te volle agenda aanpakt!

9 van de 10 keer is een gebrek aan vaardigheden in organiseren, analyseren, overzicht scheppen of efficiënt werken namelijk niet het echte probleem.

De meeste leiders, (project)managers en toegewijde professionals die overlopen in werk, zijn juist supersnel in schakelen, vooruit denken, doelen terugbrengen naar tussenstappen en zien wat er nodig is. Ze doen al zoveel in korte tijd. Ze werken al ‘slim’. Meer efficiëntie leidt vaak tot nóg meer erbij gaan doen. Nog efficiënter teveel werk doen in te weinig tijd. Nog efficiënter overwerken. #denkfout

De angel zit dus op een dieper level. Op persoonlijk vlak.

Door die innerlijke hoge meetlat. Een veeleisende norm, met ideeën en aannames over wat de definitie van ‘goed werk leveren’ is. Die knagende kritische stem die dagelijks herhaalt dat het nooit goed genoeg is. Dat altijd aanspoort ‘nog even’ door te gaan.

Het onbewuste denkkader dat vindt dat ‘alles’ moet kunnen. IK moet alles kunnen. En ook: als ik het KAN, dan moet ik het zelf doen. Dáár zit de oorzaak.

En zolang dit denkkader de dienst uitmaakt, is er geen objectieve afweging mogelijk. Ja zeggen is de norm. Doorgaan is het ingesleten patroon. Dienstverlenend zijn is de focus. Meer, meer, meer, is het gevolg.

Dit ziet er in de praktijk vaak als volgt uit: geen nee zeggen, perfectie nastreven, en vooral ook: hard werken, offers maken en vol toewijding doorzetten. Ervoor zorgen dat het toch allemaal gaat lukken. Om aan de verwachtingen te voldoen. Het onhaalbare tóch voor elkaar te krijgen.

Herkenbaar? (I have been there, trust me: je bent niet de enige.)

Zolang dit innerlijke patroon nog automatisch stuurt, gaan nieuwe efficiënte planningen niet slagen. En gaat het realiseren van meer balans niet duurzaam tot oplossingen leiden. Niet totdat je dit persoonlijke patroon doorbreekt.

Zolang nee geassocieerd wordt met negatieve oordelen of scenario’s, zal je altijd in de problemen blijven komen met je tijd. Zolang je nee zeggen een issue vindt, bijvoorbeeld omdat je het associeert met conflict, zwakte of falen, ga je niet toekomen aan je echte prioriteiten. Zolang je niet achter jezelf staat en jezelf niet faciliteert, zal de balans tussen geven en nemen verder scheef groeien.

Zolang je geen grenzen stelt aan je beschikbaarheid of rol, blijft jouw agenda te vol.

Totdat je een nieuwe frame of mind ontwikkelt, zal geen enkele high performance planner of productiviteitstool dat gaan veranderen.

​Dus stop met die productivity hacks. Laat je one thing zijn: Less is more. Less quantity. More quality.

Begin bij jezelf. Minder hoeven pleasen en pushen. Minder hardheid. Minder roofbouw.

Meer selfcare. Meer menselijkheid. Meer randvoorwaarden. Meer JIJ.

Want: pas als je JEZELF realistisch de tijd en ruimte mag geven en meeneemt in jouw prioriteitenlijst, zal je jouw workload effectief kunnen verdelen. En je écht op de hoofdzaken kunnen focussen. Alleen dan kun je duurzaam het beste uit jezelf halen én jezelf het beste geven.

Het is hoog tijd voor jouw prioriteit. Welke eerste stap kun jij zetten?

Hartelijke groeten,

Inge